Co zrobić, gdy ładunek elektryczny rozmagnesuje wszystkie kasety video w wypożyczalni? Najlepiej samemu chwycić za kamerę i nakręcić wszystkie klasyczne (oraz te mniej) pozycje od nowa...
Film Gondry'ego punkt wyjścia ma na tyle ekscentryczny, że aż zachwycający. Niestety, w praktyce nie wygląda to aż tak oszałamiająco. Owszem, "Be Kind Rewind" to sympatyczna, lekka komedia dla sentymentalnych osobników wychowanych w erze VHS-ek, ale poza paroma ciekawymi pomysłami i odwołaniami do przeszłości oferuje niewiele. Humor jest raczej z gatunku "nie-narzucających się", znajdzie się parę zabawnych gagów, salw śmiechu jednak nie ma. Jack Black standardowo szarżuje bez ustanku, ale jego postać daje się nawet polubić. Mamy też Mię Farrow i Danny'ego Glovera w skromnych rolach drugoplanowych oraz epizod w wykonaniu Sigourney Weaver. Szkoda jednak, że film twórcy "Zakochanego bez pamięci" skrojony został podług starej hollywoodzkiej zasady: "półtorej godziny rozpusty, pięć minut pokuty". Przez godzinę z hakiem jesteśmy uczestnikami bezpretensjonalnej zabawy w cytaty (niezbyt odkrywcze, warto zaznaczyć), potem jednak przychodzi rozciągnięty finał z morałem, który ani nie wzrusza, ani nie bawi, jedynie niezmiernie nuży. Po Gondry'm spodziewałem się więcej śmiałości i szaleństwa formalnego, tymczasem ciężko oprzeć się wrażeniu, że poszedł po linii najmniejszego oporu i sporządził bezpieczny, zachowawczy produkt na półuśmiech. Względnie wystarczające, jednak jako dzieciak, który z rozpalonymi policzkami szperał po półkach osiedlowego centrum filmowej magii, oczekiwałem więcej.