Pierwotnie w filmie mieli wystąpić członkowie zespołu The Velvet Underground, ale nie udało się uzyskać pozwolenia na ich udział. Kolejnym wyborem byli The In Crowd i The Who, aż po kłótni z tymi ostatnimi ich miejsce zajęła grupa The Yardbirds.
Kandydatami do roli Thomasa byli między innymi Terence Stamp i David Bailey.
Fotografie wykorzystane w tym filmie wykonał Don McCullin.
Pierwszym wyborem Michelangelo Antonioniego do roli Jane była szwedzka aktorka Eva-Britt Strandberg, po tym jak włoski reżyser wypatrzył ją w filmie Bo Widerberga, "Miłość 65". Szwedka przybyła do Londynu na spotkanie z Antonionim. Ten chciał ją obsadzić w swoim filmie, ale trzej szefowie MGM obecni na spotkaniu odrzucili jej kandydaturę, ponieważ nie spodobał im się "duży nos" aktorki. Rolę otrzymała Vanessa Redgrave.
Kiedy fotograf wraca z fabryki do domu swoim samochodem, widać cień ekipy filmującej.
Kiedy Thomas zabiera odbitkę z ciemni, widać, że jest sucha. W następnej scenie okazuje się być mokra.
W parku zasłona obiektywu leży między stopami Thomasa. Później Thomas robi duży krok i schyla się, aby ją podnieść z odległości.
W scenie gdy Thomas odwiedza pierwszy raz antykwariat widzimy, jak przestawia popiersia na półce, potem jednak są one ustawione w pierwotnym porządku.
Kiedy Thomas jedzie do Woolwich ulicą Stockwell Road, mija ten sam budynek - salon sprzedaży motocykli Pride & Clarke - kilka razy.
Kiedy grupa mimów zatrzymuje głównego bohatera w samochodzie na początku filmu, z boku pojazdu można dostrzec odbicie ekipy filmowej.
Zmienia się uczesanie głównego bohatera podczas koncertu The Yardbirds, mimo że mężczyzna nie dotyka włosów.
W scenie w parku, gdy Jane po raz pierwszy spotyka Thomasa i próbuje go zatrzymać, jej włosy zmieniają się: najpierw są zaczesane do tyłu, a następnie ułożone w przedziałek.
Zdjęcia do filmu powstały w Londynie i Borehamwood (Anglia, Wielka Brytania).
To pierwszy brytyjski film, w którym pokazano całkowicie nagą kobietę od przodu.
Samo opowiadanie Cortazara i film Antonioniego są luźno oparte na karierze dwóch fotografów "swingującego Londynu" Davida Baileya (który był także rozważany do głównej roli) oraz Terence'a Donovana.
Antonioni był niezadowolony z koloru trawy w Maryon Park, dlatego została ona pomalowana, a sceny tam filmowane trzeba było nakręcić raz jeszcze.
Rolls Royce Thomasa w rzeczywistości należał do Jimmy'ego Savile'a. Samochód był koloru białego, ale został przemalowany na czarny dla potrzeb filmu.
Okres zdjęciowy trwał od 24 kwietnia do lipca 1966 roku.