Rolę matki Jimmy'ego odrzuciła Amanda Barrie.
Główną rolę zaoferowano początkowo Johnowi Lydonowi, byłemu frontmanowi zespołu Sex Pistols. Przeszedł on nawet test ekranowy, ale ostatecznie nie otrzymał roli.
Gdy Modsi walczą z Rockersami, w tle widać kino reklamujące "Niebiosa mogą zaczekać", film z 1978 roku, podczas gdy akcja "Kwadrofonii" rozgrywa się w 1964 r.
Niektórzy Rockersi w filmie noszą koszulki z napisem Motörhead, choć sama kapela powstała w 1975 roku, a akcja filmu dzieje się ponad dekadę wcześniej.
Podczas bójki na plaży John bije się w morzu z Rockersem. Jednak parę ujęć dalej jest już kompletnie suchy.
Gdy Jimmy i jego gang wychodzą z klubu Goldhawk, by dorwać gang Rockersów, jest wśród nich. Jednak w następnym ujęciu John tańczy z powrotem w klubie.
W sypialni Jimmy'ego, na ścianie znajduje się plakat reklamujący The Who i ich wytwórnię Track Records. Ta została utworzona w 1967 roku, a akcja filmu ma miejsce 3 lata wcześniej.
Choć akcja filmu dzieje się w 1964 roku, w jednej ze scen widać podwójne wydanie albumu The Who "The Who Sell Out" i "A Quick One", które zostało wydanie dopiero w 1974 roku.
Niektórzy z policjantów starających się powstrzymać zamieszki w Brighton mają długie włosy, wystające spod kołnierzy. Jest to mało prawdopodobne, zważywszy na fakt, że akcja filmu dzieje się w latach 60-tych. W tamtych czasach stróżów prawa obowiązywał surowy rygor dotyczący wyglądu.
Po tym, jak Jimmy spotyka Steph wychodzącą z pracy i jedzie za nią powoli swoim skuterem, widać, że cały czas jedzie na pierwszym biegu.
Choć akcja rozgrywa się w latach 60-tych, na kubłach na śmieci w Brighton wyraźnie widać logo "Keep Britain Tidy" ("Utrzymuj Brytanię czystą"), które pojawiło się w połowie lat 70-tych.
Gdy Jimmy i Steph uciekają podczas zamieszek, dziewczyna ma na nogach na przemian białe buty na obcasach i czarne płaskie, w zależności od ujęcia.
Podczas bijatyki na plaży widać wielu przypadkowych przechodniów w ubraniach z lat 70-tych, obserwujących scenę.
Gdy Jim przekazuje Steph pigułki w kawiarni, jego papieros pojawia się i znika między ujęciami.
Gdy Jimmy wchodzi na teren złomowiska, aby odwiedzić wujka, na bramie widać graffiti z napisem "NF". Jest to skrót od National Front, czyli Frontu Narodowego, utworzonego w 1966 roku. Akcja filmu dzieje się dwa lata wcześniej.
Choć akcja filmu rozgrywa się w połowie lat 60-tych, za domem Jimmy'ego widać przejeżdżające niebiesko-żółte pociągi, które weszły do użycia pod koniec lat 70-tych.
Gdy Jimmy jest przenoszony do furgonetki policyjnej, na szybie lodziarni widać logo Pepsi, wprowadzone w 1973 roku. Akcja filmu dzieje się w 1964 r.
Gdy Jimmy jedzie wzdłuż klifu Beachy Head w finałowej scenie, widać ślady opon z poprzednich ujęć.
Gdy Jimmy i Steph jadą skuterem, wydają się jechać z normalną prędkością, jednak widać wyraźnie, że Jimmy trzyma cały czas pierwszy bieg. W rzeczywistości aktorzy nie jechali samodzielnie, lecz znajdowali się na przyczepie.
Podczas finałowej sceny na klifach Beachy Head widać cień helikoptera filmującego całą scenę.
Film kręcono w Brighton, Londynie, Borehamwood, Lewes i na klifach Beachy Head (Anglia, Wielka Brytania).
Na skuterze przywódcy Modsów, Ace'a znajdują się żółte inicjały GS. Grający rolę Ace'a Sting naprawdę nazywa się Gordon Sumner, ale ów skrót tak naprawdę oznacza Grand Sport, popularny model skutera Vespa z lat 60-tych.
Film kręcono latem 1978 roku. Produkcja omal nie została wstrzymana, gdy zmarł Keith Moon, perkusista The Who. Producenci filmu postawili jednak na swoim i film został ukończony.
W wersji filmu pokazywanej w amerykańskiej telewizji kablowej część przekleństw została zdubbingowana, najprawdopodobniej z powodu akcentu Cockney głównych bohaterów.
Oryginalna niemiecka wersja filmu była pozbawiona kilku scen, co czyniło ją około 20 minut krótszą. Z kolei telewizja kablowa wypuściła film w pełnej wersji, ale dialogi w tych kilku scenach nie były zdubbingowane na język niemiecki, lecz zawierały napisy.
W ostatecznej wersji filmu nie znalazło się kilka scen z granym przez Stinga Acem, m.in. zawierające jego przemowy. Zarówno producenci, jak i sam artysta stwierdzili, że odbierało to Ace'owi aurę tajemniczości i przenosiło z Jimmy'ego ciężar fabuły.