Pierwszym wyborem Mike'a Nicholsa do roli Benjamina Braddocka był Robert Redford, jednak po jego przesłuchaniu uznał, że publiczność nie zaakceptowałaby go w roli nieudacznika z kobietami. Propozycję otrzymał Burt Ward, który musiał ją odrzucić, ponieważ grał wówczas Robina w telewizyjnym "Batmanie". Pod uwagę byli brani także Jack Nicholson, Charles Grodin, Robert Duvall, Michael Parks, Harrison Ford, Warren Beatty, George Peppard, Steve McQueen, Keir Dullea, Richard Dreyfuss, George Hamilton, Brandon De Wilde, Robert Wagner, Anthony Perkins, Lee Stanley, Jack Nance, Albert Finney, Gene Wilder, Tony Bill, Mike Farrell oraz Kevin Tighe.
Yul Brynner, Kirk Douglas, Jack Lemmon, Karl Malden, Robert Mitchum, Christopher Plummer i Ronald Reagan byli brani pod uwagę do roli pana Braddocka.
Głównym elementem plakatu do filmu są zgrabne nogi pani Robinson. Nie należą one jednak do Anne Bancroft, aktorki odtwarzającej jej rolę, ale do mało znanej modelki Lindy Gray.
Do roli pani Robinson były rozważane Anouk Aimee, Jeanne Moreau, Deborah Kerr, Ingrid Bergman, Claire Bloom, Jean Simmons, Sophia Loren i Simone Signoret, jednak uznano, że postać ta powinna być grana przez amerykańską aktorkę. Propozycję odrzuciła Doris Day, ponieważ nie chciała uwodzić na ekranie dużo młodszego mężczyzny. Do zagrania tej postaci były brane pod uwagę także Angie Dickinson, Judy Garland, Rita Hayworth, Jennifer Jones, Angela Lansbury, Eva Marie Saint, Simone Signoret, Lana Turner, Shelley Winters, Ava Gardner, Grayson Hall, Patricia Neal, Geraldine Page, Joan Crawford, Lauren Bacall, Eleanor Parker, Rosalind Russell, Anne Baxter i Audrey Hepburn.
Do roli Elaine Robinson kandydowały Patty Duke, Ann-Margret, Elizabeth Ashley, Carroll Baker, Candice Bergen, Karen Carpenter, Goldie Hawn, Carol Lynley, Sue Lyon, Yvette Mimieux, Suzanne Pleshette, Lee Remick, Pamela Tiffin, Tuesday Weld, Natalie Wood, Joan Collins, Shirley MacLaine, Sally Field, Jean Seberg, Hayley Mills, Jane Fonda i Raquel Welch.
Początkowo w rolę pani Braddock miała wcielić się Susan Hayward.
Gene Hackman miał wcielić się w postać pana Robinsona, jednak Mike Nichols po namyśle doszedł do wniosku, że jest on zbyt młody. Innymi aktorami rozważanymi do tej roli byli: Marlon Brando, Howard Duff, Brian Keith, Jack Palance, Gregory Peck, Frank Sinatra i Walter Matthau.
William Goldman odrzucił propozycję napisania scenariusza do filmu, gdyż, jak twierdził, nie zrozumiał książki.
W hotelowej restauracji Ben próbuje przywołać do siebie kelnera, ten jednak nie reaguje. Pojawia się dopiero na wezwanie pani Robinson. W oknie za nimi widać jednak, że kelner najpierw przystaje, po czym (zrozumiawszy, że popełnił błąd) znika i podchodzi ponownie do stolika.
W scenie, w której Ben i pani Robinson spotykają się w jego samochodzie, a kobieta zabrania mu spotykania się z Elaine, widać, że pada rzęsisty deszcz. Kiedy jednak oboje wysiadają z pojazdu, okolicę oświetlają promienie słońca.
Gdy Ben obserwuje państwa Robinson przed ich domem, kładzie rękę na wstecznym lusterku. W zbliżeniu jednak nie widać jego ręki.
W jednym ujęciu Ben rozmawia z panem McGuire na środku pokoju, w drugim - stoją tuż przy drzwiach, choć się nie przemieszczali.
Na początku filmu Ben podchodzi na lotnisku do drzwi automatycznych. Po chwili widzimy, jak zmierza ponownie w ich stronę i znowu przechodzi przez te same drzwi.
Gdy w restauracji hotelowej Ben czeka na panią Robinson, jego szklanka jest wypełniona lodem. Już w następnym ujęciu, gdy twarz kobiety odbija się w szklance, nie ma w niej ani jednej kostki lodu.
Pani Robinson, zaprosiwszy Benjamina do swojego domu, włącza muzykę. Kiedy jednak młodzieniec wybiega z pokoju na piętrze i wraca do salonu, muzyka już nie gra, choć nikt jej nie wyłączał.
Część scen z Benjaminem w "Berkeley" została sfilmowana na University of Southern California.
Zdjęcia do filmu kręcono w Los Angeles, Berkeley, La Verne, San Francisco, Beverly Hills i Calabasas (Kalifornia, USA).
Zdjęcia kręcono od 13 marca do 5 sierpnia 1967 roku.