Mira Zimińska urodziła się jako córka ludzi związanych z teatrem: ojciec był dekoratorem-maszynistą, a matka pracowała jako bileterka. Jako dziecko Marysia Burzyńska często trafiała na scenę. Pierwszy sukces odniosła w "Aszantce"
Perzyńskiego, wkrótce potem trafiła do warszawskiego kabaretu "Qui Pro Quo". W kinie debiutowała już w 1922 roku, ale role na miarę jej talentu aktorskiego i wokalnego trafiły się dopiero w komediach dźwiękowych. Jako pokojówka Lodzia stworzyła olśniewający duet z
Adolfem Dymszą w "
Każdemu wolno kochać"
Mieczysława Krawicza i
Janusza Warneckiego, a dwa lata później brawurowo zagrała postać pokojówki Lucynki, udającej swoją "panią" w "
Manewrach miłosnych"
Jana Nowiny Przybylskiego i
Konrada Toma.
Potem były już tylko auto parodystyczne role gwiazd o wdzięcznych imionach: Ira w "
Ada to nie wypada" i Mira w "
Papa się żeni". Po wojnie, z drugim mężem,
Tadeuszem Sygietyńskim, założyła zespół ludowy "Mazowsze". Małżeństwo kolekcjonowało, bądź samo pisało piosenki stylizowane na ludowe. Odnieśli spory sukces koncertując na całym świecie. Do kabaretu i filmu od momentu założenia "Mazowsza" Mira Zimińska nie powróciła.